આ બધી ઈચ્છાના કોઠા કેવી રીતે ભેદવા?
કેમ આ આવી ચૂકેલા સ્વપ્ન પાછા ઠેલવા?
સાંભળ્યું છે એ જ પહેલા ચીર પણ પૂરતો હતો,
રોજ આપે છે નવી પીડા મને જે પ્હેરવા;
એક દિ' એને દયા તો આવશે ને આપણી!
ત્યાં સુધી તકદીરના સઘળા સિતમને વેઠવા;
સળવળે છે રોજ થોડું, કોક દિ' બેઠો થશે!
આપણાં સંબંધને લાગુ પડી રહી છે દવા;
આપણું પહેલું મિલન આજે ય ભૂલાયું નથી,
એ વખતના સ્પર્શને ઝંખી રહ્યા છે ટેરવાં!
: હિમલ પંડ્યા
No comments:
Post a Comment