રોજ આપી જાય જીવવાના બહાના;

કેટલા યે અવનવાં, કેવાં મજાના!

જીંદગી ક્યાંથી હુનર લઈ આવતી આ?

ખુશ થયે તું ખોલતી સઘળાં ખજાના;

એકધારી આવ-જા કરતી રહે છે,

તો ય ક્યાં દેખાય છે પગલાં હવાના?

જે કશું મનમાં હો, બોલી નાખવાનું,

આમ કચવાતે જીવે શું જીવવાના?!

ચાહવાની રીત એની છે અનોખી,

દૂરથી જોયા કરે છે સાવ છાના;

આંખમાં દેખાય છે એ પૂરતું છે,

હોય બીજા શા પુરાવાઓ વફાના?

બંધ બાજી ક્યાં સુધી રમતા રહીશું?

મૂક ને ડર હારવાનો, ખોલ પાના!

છે જરુરી છાપ શી છોડી જશો એ,

આજ આવ્યા, કાલ તો પાછા જવાના!

: હિમલ પંડ્યા