આંખમાં એકાદ સપનું આજ સધ્ધર વાવીએ,
કાલને અજવાળવી છે, કૈંક નક્કર વાવીએ;
'હું' મટીને, 'તું' મટીને, થઈ શકીશું 'આપણે',
શક્યતાઓ પૂરતી છે, એક અવસર વાવીએ;
એમ ઘરડાંઘર તણો વિસ્તાર પણ અટકી શકે!
બસ, ઉછરતી પેઢીઓમાં ક્યાંક આદર વાવીએ;
અેક સાચા સ્મિતથી દુનિયા જીતાતી હોય છે,
બોલ, શાને આંસુઓ, પીડા ને કળતર વાવીએ?
પાક લણવો છે હવે કરુણા તણો, સમજણ તણો,
માનવીના મૂળમાં પહોંચીને ઈશ્વર વાવીએ;
વારસામાં જો, કવિતા કેટલી સધ્ધર મળી!
નવકવિનો શબ્દ થઈ જઈએ ને નવતર વાવીએ;
ક્યાં વધારે પામવાની કોઈ ઈચ્છા રાખીએ?
એકમાંથી બસ અઢી થઈ જાય, અક્ષર વાવીએ.
: હિમલ પંડ્યા
No comments:
Post a Comment