બગાસું ખાઉં ને આવે પતાસું

જીવન વીતી રહ્યું છે એમ ધાંસુ

ઉપાધિ નીકળે નવસાર જેવી

કલાઈ થ્યા પછી ચમકે છે કાંસું

પીડાની ત્યાં પરાકાષ્ઠા જુદી છે

નથી જે આંખમાં તરવરતું આંસુ

હૃદયને એક વેળા મેં પૂછેલું

નથી એ આવવાનાં? દ્વાર વાસું?

ઉદાસી એ વિચારે અટકી ઊભી

તને છોડી દઉં તો કોને ફાંસું?

હજુ ખાસ્સું નીકળવાનું છે આગળ

મને તો થાય છે - અહીંથી હું નાસું.

: હિમલ પંડ્યા