તું મળે, જીદ્દ ફળે

લોક છો ને બળે

આ નજર ટળવળે
તું જુએ, કળ વળે

સાંજના સ્પર્શથી
સૂર્ય પણ ઓગળે

આજ સાગર સ્વયં
જઈ નદીને મળે

બોખલા સ્મિતમાં
બાળપણ સળવળે

જે ગુમાવ્યું અહીં,
એ જ પાછું મળે

શબ્દના કાગળે
રોજ દીવા બળે

આંખને ખોલતા
જિંદગી પ્રજ્વળે

આંખને બીડતા
જિંદગી ઝળહળે.

*: હિમલ પંડ્યા*