આગ દિલની હાથને આખો દઝાડે!
ટેરવાઓ ભાર પર્વતનો ઉપાડે;
આ કલમને સ્હેજ પણ નિરાંત ક્યાં છે?
શબ્દને એ હર ઘડી સૂતો જગાડે!
આ ગ્રહો સઘળાં સતત ફરતા મૂકીને,
તું પ્રભુ! બ્રમ્હાંડમાં કોને રમાડે?
આફતાબી તેજ ચહેરા પર છવાયું;
આવરણ એકાદ તો તું રાખ આડે!
કોઈ ખુલ્લેઆમ કંઈ કહેતું નથી ને-
દાવપેચો થાય ભીડેલાં કમાડે;
ચાલ, દુનિયાની ફિકર સઘળી મૂકી દે!
કોણ એની વાતનું માઠું લગાડે?
શબ્દનો છે સાથ એથી તો જીવું છું;
'પાર્થ' બીજું કોણ આપણને જીવાડે?
- હિમલ પંડ્યા 'પાર્થ'
No comments:
Post a Comment