સહેજ અલ્લડ, સહેજ અણઘડ, સહેજ બેદરકાર છું,

એ છતાં યે સાંભળી લે,  હું જ તારો પ્યાર છું;

રોજ હું આવીશ તારા ઊંબરા સુધી સનમ,

હું જ સૂરજનું કિરણ, હું રાતનો અંધાર છું;

દોસ્ત જે અંગત હતાં એ હાલ સૌ પૂછી ગયાં,

હું પડ્યો જો પ્રેમમાં, સહુને થયું બીમાર છું;

વ્હેમ આ મારા જ મનનો હોય તો યે છો રહ્યો,

માંગનું સિંદૂર હું, તારા ગળાનો હાર છું;

જિન્દગી તારી ભલે ને વારતા જેવી હશે,

આખરે તો હું જ એ આખી કથાનો સાર છું

:  હિમલ પંડ્યા