तूं मळे जिद फळे;
लोक छोने बळे!
आ नजर टळवळे,
तूं जूए, कळ वळे;
हेतनी हूँफथी
पीड़ सघळी टळे;
आज सागर स्वयं
जइ नदीने मळे!
सांजना स्पर्शथी,
सूर्य पण ओगळे!
जे गुमाव्यु अहीं,
ए ज पाछुं मळे;
बोखला स्मितमां,
बाळपण सळवळे;
मौन संवादने,
कोक तो सांभळे!
शब्दना कागळे,
रोज दिवा बळे;
आँखने खोलता
जिंदगी प्रज्वळे!
आँखने बीडता
जिंदगी झळहळे!
: हिमल पंड्या "पार्थ"
लोक छोने बळे!
आ नजर टळवळे,
तूं जूए, कळ वळे;
हेतनी हूँफथी
पीड़ सघळी टळे;
आज सागर स्वयं
जइ नदीने मळे!
सांजना स्पर्शथी,
सूर्य पण ओगळे!
जे गुमाव्यु अहीं,
ए ज पाछुं मळे;
बोखला स्मितमां,
बाळपण सळवळे;
मौन संवादने,
कोक तो सांभळे!
शब्दना कागळे,
रोज दिवा बळे;
आँखने खोलता
जिंदगी प्रज्वळे!
आँखने बीडता
जिंदगी झळहळे!
: हिमल पंड्या "पार्थ"
No comments:
Post a Comment