Friday 8 April 2016

અજાણી છે તમારાથી ભલે આજે કથા મારી,
વખત આવ્યે સુણાવી દઈશ હું સઘળી વ્યથા મારી;
 .. 
ઊભો છું હું અડીખમ કેટલાં જખ્મોના પાયા પર,
તમે ક્યાં જોઈ છે મિત્રો હજુ એ દુર્દશા મારી?
 .. 
ગણો ના પ્રેમની ક્ષણને દવા પ્રત્યેક રોગોની,
અરે, એના થકી તો છે હજુ માઠી દશા મારી;
 .. 
ફૂલોના ડંખથી તો જિન્દગીભર હું ઘવાયો છું,
ચમન, તું રાખજે એકાદ કંટકમાં જગા મારી;
 ..  
કરો એવું તમે કે આ ગઝલ એના સુધી પહોંચે,
પીડા એની દીધેલી છે, બીજું શું છે કલા મારી?
 .. 
ઊઠાવું છું કલમને હાથમાં તો શબ્દ ફૂટે છે;
હ્રદય જાણી ગયું છે, રોજની છે આ પ્રથા મારી.      
 ..  
: હિમલ પંડ્યા   

No comments:

Post a Comment