એમનું છે કામ ક્યારેક રોપવાનું, રુંધવાનું. રોકવાનું!
આપણે હિંમત કરીને બ્હાર થોડું આવવાનું, કોળવાનું!

આમ પણ જો હાથમાં કાંઈ નથી હોતું તો કોને કોસવાનું?
આંખ મીંચીને બધું શ્રધ્ધાથી એને સોંપવાનું, છોડવાનુ્!

માત્ર ધીરજથી, નરી ઈચ્છાથી અે સાકાર થઈ જાવાનું અંતે,
એક સપનાને જતનથી, હેતથી પંપાળવાનું, પોષવાનું!

આવશે, એવો ય દિવસ આવશે રસ્તો નહિ દેખાય સામે,
એમ તો આપણને ક્યાં ફાવે છે હિંમત હારવાનું, થોભવાનું?

એક માણસ બહુ મજાનો આ જગતની ભીડમાં ભૂલો પડ્યો છે.
આપણે બસ આપણામાં ક્યાંક એને ખોળવાનું, ખોજવાનું!

જે વફાદારીથી એણે જીંદગીભર સાથ દીધો છે, ઋણી છું;
શ્વાસ કહેશે કે હવે ટાણું થયું છે ચાલવાનુ્, તો જવાનું!

: હિમલ પંડ્યા
  ૨૭-૯-૨૦૧૬