ક્યાં સુધી તકદીર ઉપર ઢોળવાનું?
જ્યાં કશે પણ સુખ મળે, ફંફોળવાનું;
તાલ એ એથી મિલાવી ના શક્યાં!
એમણે મૂક્યું નથી વાગોળવાનું;
પોત ફાડીને ય એ બ્હાર આવશે,
હોય છે જેના ગજામાં કોળવાનું!
પોતપોતાનું અલગ છે દર્દ અહીં,
પોતપોતાનું જ કારણ ખોળવાનું;
હું ય શીખી ગ્યો નવી આ રીતને,
આપણું પલ્લું જ નમતું તોળવાનું;
એ તરીને ક્યાંય લ્યો, પહોંચી ગયાં!
આપણે ભાગે રહ્યું પગ બોળવાનું;
કેટલી નિરાંત લઈ સૂતો હશે!
છોડ તું એને હવે ઢંઢોળવાનું.
: હિમલ પંડ્યા
૨૫-૯-૨૦૧૬
No comments:
Post a Comment