આજે થોડું મોડું થઈ ગયેલું
એનાથી ઊઠવામાં!
ફટાફટ ઉપરછલ્લું ન્હાઈને,
સૂટ-બૂટ ઠઠાડીને,
દોટ મૂકી મંદિર ભણી!
હાંફતો, પરસેવો લૂછતો
મંદિરના દરવાજે પહોંચ્યો!
ત્યાં જ અેક હાથ લંબાયો...
દયાની અરજ સાથે.
ગુસ્સો તો ઠલવાવાનો જ બાકી રહેલો!
"ચાલ, નીકળ અહીંથી, માગણ સાલી! શરમ નથી આવતી ભીખ માંગતા??"
....પેલી સ્તબ્ધ થઈને દૂર ખસી ગઈ!
પૂછી ન શકી....
"તે હેં સાયબ! તમે અાંય શું કરવા?"

: હિમલ પંડ્યા