આમ પણ થાય ને અેમ પણ થાય છે,
જીન્દગી જો ને, ક્યાંથી ક્યાં લઈ જાય છે!

આપણું આપણાંમાં ન હોવું હવે,
આમ જુઓ તો ચોખ્ખું જ વરતાય છે!

કોઈને જીતવાની અધીરાઈમાં,
જાતને સાવ હારીને બેસાય છે;

સાચવી રાખવાનું ગુમાવી દીધું!
આખરે ખૂબ મોડેથી સમજાય છે;

તું કહે છે કે શ્વાસો ઘણાં છે અને,
હું કહેતો રહું છું, સરી જાય છે;

કોઈ પીડા નકામી તો હોતી નથી,
આંસુ આવ્યે કવિતાઓ સર્જાય છે;

: હિમલ પંડ્યા
 ૧૯-૮-૨૦૧૬