આ તમે જે હોડ શ્વાસોની બકી છે,

હારવાની સો ટકા એમાં વકી છે;

કોઈ પણ પરવાહ ક્યાં રહી છે ચકાને?

મગનો દાણો જાતે લઈ આવી ચકી છે. 

આપણે નાસ્તિક થવું નહીં પાલવે હોં!

આપણી શ્રદ્ધા ય એના પર ટકી છે. 

દર્દને હડસેલવાનું દૂર શાને?

આ બધુંયે આખરે એના થકી છે.

મોત ડારો દઈ ગયું છે જે ઘડીથી, 

જિંદગી બસ, એ ઘડીથી ઠાવકી છે.

: હિમલ પંડ્યા