એક છેલ્લા કાફિયાની ખોટ છે,

જિંદગી મક્તા ભણીની દોટ છે.

લ્યો, તમારે હસતા રહેવાનું અને,

ફાકવાનો આ પીડાનો લોટ છે!

એ બહુ ભાગ્યે જ આખી નીકળે,

લાગણી ભાંગ્યું-તૂટ્યું અખરોટ છે.

બ્હાર ફેંકાયાં બધા યે આંસુઓ,

આંખમાંહે સ્વપ્નનો વિસ્ફોટ છે.

નીકળ્યું સરવૈયું એક સંબંધનું,

છેવટે બસ, નહીં નફો નહીં તોટ છે.

આ ગઝલ કહેવાનું કારણ તો હશે, 

ક્યાંય એકાદી મજાની ચોટ છે?

: હિમલ પંડ્યા